Wat een verschil met vorig jaar! In de voorbereiding voor Amsterdam lag ik toen twee keer per week bij de fysio op tafel en twee keer per week bij de masseur, zodat ik redelijk heel de trainingen kon doen. Trainen ging op zich toen goed, al was het vaak met pijn en zag ik vaak tegen de trainingen op. Achteraf bekeken, dus zowel fysiek als mentaal niet top. Hoe ik toch nog 2h31 heb gelopen en had gehoopt op 2h26? Geen flauw idee.
Nu ben ik welgeteld 2x naar de masseur geweest en ben ik gretig en zijn de trainingen voorbij voor ik er erg in heb. De marathontrainingen blijven zwaar en vermoeiend en tussendoor slaap ik heel veel, maar het gaat gewoon goed. Geen alternatieve trainingen, maar gewoon veel kilometers maken (202km in zwaarste week). En het is heerlijk om stiekem de tempo’s op de baan harder te lopen dan op het schema staat, gewoon omdat het kan en het goed aanvoelt, terwijl ik vorig jaar blij was als ik met moeite en met haas Noel de tijden net aan haalde.
Afgelopen weekend heb ik een 10km wegwedstrijd gelopen in Hobart, Tasmanie. De start was al om 7 uur ’s ochtends, niet echt mijn favoriete tijd en blijkbaar ook niet van het publiek, maar met een 2e plek en een tijd van 33.49 tevreden. Het parkoers was best zwaar, met een paar flinke klimmetjes en over de Tasman brug, maar ‘What goes up must go down’. Oftewel er zaten ook wat snelle downhill stukken in. Ik kon helaas niet mee met de versnelling van Jess Trengove, maar het voelde goed en een prima tijd na een paar zware marathonweken. Jess (2h31) loopt ook in Japan, dus in elk geval iemand die gewoon Engels praat 😉
De komende week staan er nog een paar echte marathontrainingen op het schema, met bijvoorbeeld zaterdag een intervaltraining met 2x 20′ marathontempo en zondag 38km met 10km tempo en dan kan de week erna het taperen alweer beginnen.
Wat eigenlijk een tussendoor marathon had moeten worden, wordt denk ik nu toch wel een serieuze poging om hard te lopen. Ik ben in vorm, helemaal heel en heb zin in 42km bikkelen. Nu dus ook de komende 3 weken fit en heel blijven!! Deze week wordt ook de startlijst bekend, dus dan kan ik over wat tactische scenario’s gaan nadenken.
Nu in elk geval genieten van het koude weer in Canberra, het wordt deze week maximaal ‘maar 30 graden.
2 reacties
joop · 18 februari 2014 op 12:49
Dan moet die haas “noel” zich dit jaar zorgen gaan maken ! Ha ha. Veel succes Miranda en een 10’km. in 33.49 in deze voorbereiding is zeker goed.
Miranda Boonstra: ‘In vorm’ | Losse Veter · 18 februari 2014 op 10:20
[…] Nu ben ik welgeteld 2x naar de masseur geweest en ben ik gretig en zijn de trainingen voorbij voor ik er erg in heb. De marathontrainingen blijven zwaar en vermoeiend en tussendoor slaap ik heel veel, maar het gaat gewoon goed. Geen alternatieve trainingen, maar gewoon veel kilometers maken (202km in zwaarste week). En het is heerlijk om stiekem de tempo’s op de baan harder te lopen dan op het schema staat, gewoon omdat het kan en het goed aanvoelt, terwijl ik vorig jaar blij was als ik met moeite en met haas Noel de tijden net aan haalde. Lees hier verder […]
Gesloten voor reacties.